Ekki eitthvað sem hægt er að vera sáttur við

Jafntefli gegn Egyptum er niðurstaðan. Alls ekki niðurstaða sem hægt er að sætta sig við og ekki sanngjörn niðurstaða miðað við gang leiksins.

 

Íslenska liðið er ekki í stuði eina einustu sekúndu leiksins og uppskera samkvæmt því. Hefðum unnið stórt ef liðið hefði verið að spila eins og það á að sér.

 

Breytingar sem ég hefði viljað sjá:
 Sigfús inn á völlinn miklu, miklu fyrr! Vörnin fór að ganga betur þegar hann kom loksins inn.
 Leikhlé um miðjan seinni hálfleikinn þegar ekkert gekk hjá okkur. Engin ástæða að geyma leikhlé upp á að við gætum kannski mögulega átt seinustu sókn, hvað þá að hún skipti máli vegna þess að við erum 4 mörkum undir. Leikhlé fyrr og smá ráðagerðir hefðu að mínu mati gert gæfumun.
 Öskra eins og djöfullinn af bekknum inn á vörnina enda alls ekki að standa sig.

En ég ætla ekki að neita við þessu eina (skitna) stigi sem við fengum en verð að viðurkenna að mér var farið að leiðast þetta endalausa tal þulsins á RÚV um hvað við myndum vera í góðri stöðu í 1-2 sæti ef við myndum vinna leikinn - Ef við vinnum, fínt. Ef við töpum, jafntefli eða hvað sem er, fínt líka. Við erum á Ólympíuleikunum í átta liða úrslitum - Þú átt ekki að geta lent á auðveldum mótherja, það verður bara að ráðast á og brjóta hann niður.

En það þarf aldrei að skora nema einu marki meira en andstæðingurinn. Eitt mark dugir ef andstæðingurinn skorar ekkert og því er mun mikilvægara að vörnin sé að skila sínu!

Aftur gerði Ísland jafntefli